hrvatski

Utjecaj titanijevog dioksida na svojstva polietilena niske gustoće

Umješavanjem punila u polimer dobije se kompozitni materijal drugačijih svojstava od ishodnog polimernog materijala. Za razliku od početnog polimera, kompozit ima drugačija svojstva u konačnici, koja mogu biti bolja ili lošija od ishodnog materijala. Polietilen (PE) niske gustoće, kao najjednostavniji poliugljikovodik ujedno i najpoznatiji polimer danas, kombiniran je s široko primjenljivim bijelim pigmentom, titanijevim dioksidom. U ovom radu istraživano je kako punilo titanijev dioksid, umiješan na dva načina, kao čisti prah ili u obliku 'masterbatch' (MB) smjese s PE, utječe na boju i mehanička svojstva PE kompozita. Pripravljeni su kompoziti s 1 %, 3 % i 5 % komercijalnog koncentrata titanijevog dioksida u PE matrici, koji se sastoji od 75 % titanijevog dioksida, te kompoziti sa ekvivalentnom količinom titanijevog dioksida u obliku praha. Karakterizacija je provedena na SpectroEye, X-rite uređaju za mjerenje boje, te na univerzalnom uređaju za mehanička ispitivanja Zwick 1445. Provedena su i TGA ispitivanja na uređaju TA Instruments Q500, te FTIR ispitivanja na uređaju Perkin Elmer Spectrum One kako bi se utvrdio sastav korištenih koncentrata MB uzoraka. Zadatak je bio odrediti kompozit definiranog udjela i vrste punila koji pokazuje najbolja konačna svojstva. Rezultati su pokazali da je ekološki opravdan dodatak punila u obliku MB uzoraka, posebno u kojima je dokazano i prisustvo Si-komponenti u sastavu, u usporedbi s dodatkom čistog titanijevog dioksida, daju usporedno bolja svojsta, što se može objasniti boljom disperzijom punila i interakcijama.

Titanijev dioksid; polietilen niske gustoće; kompozit

nije evidentirano