hrvatski

Aristotelovo načelo neproturječnosti

Rad razmatra Aristotelovo shvaćanje počela neproturječnosti (PN): «Nemoguće je da isto istovremeno pripada i ne pripada istom i s obzirom na isto». Aristotel ga uspostavlja kao najčvršće od svih počela, kako mišljenja, tako i bića te ga poglavito smješta i izlaže u okviru najvažnije ontološke rasprave o naravi znanosti o biću kao biću (Metafizika IV.). Osnovni je cilj ovog rada istražiti filozofijsku narav PN, način njegova formuliranja te poseban način na koji se ono dokazuje. U radu se pokazuje kako je za primjereno tumačenje počela neproturječnosti i njegove uloge u Aristotelovoj filozofiji presudno shvatiti karakter jedinstva njegove ontologije i logike. PN se razotkriva kao počelo određenosti bića i logosa. Na temelju toga se pokazuje kako Aristotelov tzv. pobijajući dokaz ovo počelo uspostavlja kao počelo bića u svakom smislu, čiji su osnovni vidovi počelo identiteta, počelo neproturječnosti i počelo isključenja srednjeg.

Aristotel; načelo; proturječnost; biće; logika; ontologija

nije evidentirano