hrvatski

Žrtvovanje kao strukturni model "septembarske književnosti" u okviru bugarske književne avangarde

Disertacija obrađuje žrtvovanje kao strukturni model „septembarske književnosti“. Samu književnopovijesnu odrednicu septembarske književnosti, ustaljenu u bugarskoj književnoj povijesti, definiramo kao književni diskurs o Septembarskom ustanku 1923. u okviru bugarske književne avangarde. Žrtvene modele vežemo za specifičnu kvalitetu tragičkog inherentnu odabranim tekstovima kod kojih aktivacija ovih modela ima ključnu ulogu artikuliranja i simboličkog prevladavanja krize nacionalnog preporodnog diskursa koju predstavljaju Septembarska zbivanja. Žrtveni modeli imaju i ključnu ulogu u oblikovanju karakterističnih avangardnih historionomskih razmatranja koja redovito uključuju eshatološke projekcije. Nakon interpretacije u kontekstu nacionalne književnosti i kulture, djela se interpretiraju i u poredbenom i interkulturnom odnosu s tekstovima hrvatske međuratne književnosti koji rješenje nacionalne političke krize također traže u aktiviranju žrtvenih modela i eshatoloških projekcija.

„septembarska književnost“; avangarda; ekspresionizam; tragično; revolucija; zakon; kriza; katarza; etika; patos; žrtvena teorija; mimetička žudnja; mimetička kriza; žrtvena obnova; ideologija; historionomija; eshatološke projekcije; vitalizam; dionizijsko

nije evidentirano