hrvatski

Dvadeset godina primjene azitromicina – osjetljivost najvažnijih uzročnika

Infekcije uzrokovane pneumokokima i beta-hemolitičkim streptokokom A (BHS-A) vrlo su česte infekcije pri kojima su makrolidi često dragocjen izbor liječenja. Osnovna dva načina na koja mikroorganizmi stječu otpornost na makrolide jesu promjene ciljnog mjesta posredovane erm-genima, što dovodi do rezistencije na sve makrolide, linkozamide i streptogramin B (MLSB-tip rezistencije) i aktivni efl uks, što je kodirano mef-genima i dovodi do rezistencije na 14 i 15-članske makrolide, ali ne i linkozamide i streptogramine (M-tip rezistencije). Stope rezistencije na makrolide različito su dobro dokumentirane u različitim regijama u svijetu. U SAD-u je rezistencija invazivnih pneumokoka na makrolide viša od 20%, a u Europi prosječno 16% s velikim oscilacijama među zemljama. U Hrvatskoj pneumokoki pokazuju MLSB-tip rezistencije, otpornost invazivnih sojeva kreće se oko 15%, a u dječjoj populaciji 34%. BHS-A u SAD-u pokazuje rezistenciju na makrolide < 10%, u južnim zemljama Europe > 20%, a u Hrvatskoj u posljednjem desetljeću između 10% i 15%.

streptokok grupe A; pneumokok; rezistencija na makrolide

nije evidentirano