hrvatski

Konstrukcija i validacija testova za procjenu koordinacije u ritmu

U dosadašnjim istraživanjima vezanim za realizaciju ritmičkih struktura nailazimo na različite nazive varijabli koje se koriste za procjenu ritma a najčešće „standardnim postupcima za procjenu osjećaja ritma“, „ritmičkim sposobnostima“ ili „sposobnost realizacije ritma“. U svim tim radovima korištena je Dalcroze-ova metoda gdje se takt realizira rukama, a ritam nogama – kretanjem u prostoru, no nikada te varijable nisu bile tretirane prostorno-vremenski, već samo prostorno-numerički. Ovo istraživanje sprovedeno je na uzorku od 40 studenata druge godine kineziologije u Splitu dobi 20-22 godine. Konstruirana su tri motorička testa za procjenu koordinacije u ritmu, tretirana kao izvođenje kompleksnih motoričkih zadataka usklađenih u vremenu i prostoru, te su izračunate metrijske karakteristike kao osnova kvalitativne vrijednosti tih testova kao mjernih instrumenata. Konstrukcijom i validacijom mjernih instrumenata za procjenu koordinacije u ritmu utvrđeno je da su novokonstruirani testovi visoko pouzdani, dakle pogreška mjerenja je mala, testovi su homogeni i osjetljivi, te faktorski i pragmatički valjani. Testovi zaista procjenjuju dimenziju definiranu kao koordinacija u ritmu, a kao njihovu prednost izdvojit ćemo jednostavnost izvođenja kao i malo energetsko opterećenje.

studenti; konstrukcija; validacija; ritam

nije evidentirano