engleski

Light and atmospheric pollution

Manje je od 1% Sunčeva zračenja što dospijeva na Zemlju i koje se koristi u fotosintezi izvor njezina cjelokupnoga života. No Sunčevo zračenje ima bitnu ulogu i u kemiji atmosfere. Zračenjem potaknute fotokemijske reakcije emitiranih onečišćujućih tvari vode do pojave nekih sekundarnih polutanata u atmosferi. Najpoznatija je takva pojava stvaranje fotokemijskoga smoga, kojeg su glavne komponente ozon, peroksiacetil nitrat (PAN) i hidroksi-radikali (OH), uz čitav niz dušikovih spojeva (NO, NO2, HONO, HNO3, N2O5). Fotokemijskim su reakcijama podložni i drugi organski polutanti, kao policiklički aromatski ugljikovodici, i to je način njihova uklanjanja iz atmosfere. Iz takvih plinovitih reakcija u atmosferi nastaju i sekundarni aerosoli, koji uzrokuju smanjenje vidljivosti, odnosno pojavu izmaglice različitih boja ovisno o dimenzijama čestica. Zbog svojih sitnih dimenzija mogu dospjeti u dišni sustav čovjeka te predstavljaju opasnost po ljudsko zdravlje. Fotokemijske reakcije kloriranih ugljikovodika u stratosferi uzrokom su pojačane razgradnje ozona u prvom redu u polarnim područjima na prijelazu zime u proljeće (tzv. "ozonska rupa").

Atmospheric pollution

nije evidentirano