hrvatski

Konfesionalni identitet i konfesionalna kultura slovenskog protestantizma iz perspektive teorije konfesionalizacije

S osloncem na Reinhardovu i Schillingovu koncepciju konfesionalizacije kao makrohistorijske interpretativne paradigme koja istražuje fenomen funkcionalne interferencije konstruiranja etnokonfesionalnog identiteta s procesima političke centralizacije, institucionalizacije, socijalne homogenizacije i socijalnog discipliniranja tijekom ranoga novog vijeka, ovaj će rad na primjeru slovenskog protestantizma pokušati ispitati interpretativne mogućnosti konfesionalizacijske paradigme. Polazeći od pretpostavke da je od 1550-ih godina protestantizam postao službeni politički i konfesionalni program koruških, štajerskih i kranjskih staleža koji su bili glavni financijski i politički zaštitnici protestanskoga pokreta kako bi osigurali efikasno ideološko oruđe za vlastitu političku emancipaciju od austrijskih nadvojvoda, u članku se iz perspektive teorije konfesionalizacije analizira korespondencija slovenskih protestanata koju je 1997. godine uredio, preveo i objavio Jože Rajhman. Interpretativna historijska (re)konstrukcija modaliteta suradnje protestantskih medijatora i zemaljskih staleža na stvaranju novih obrazovnih i crkvenih institucija, kao i slavenskog/slovenskog (Windisch) identiteta, jezika i kulture u drugoj polovici 16. stoljeća nastojat će pružiti nov uvid u kompleksne procese oblikovanja konfesija u slovenskim zemljama u ranome novom vijeku.

teorija konfesionalizacije, slovenski protestantizam, 16. stoljeće

nije evidentirano