hrvatski

Suvremena religijska historija: teorijska polazišta, metodološke smjernice i istraživačke perspektive

Polazeći od pretpostavke da je religija jedan od konstitutivnih čimbenika conditio humana u dugome povijesnom trajanju, u članku se iz metateorijske pozicije ispituju interpretativno-eksplanatorne mogućnosti i istraživačke perspektive religijske historije u okviru suvremene historijske znanosti. Nakon sumarnog pregleda povijesti religijske historije, slijedi elaboracija teorijskih i metodoloških konzekvenci tzv. epistemologije ambivalencije kao mogućeg heurističkog okvira za promišljanje i konceptualiziranje religijskih fenomena i praksi (npr. politetička definicija religije, metodološki agnosticizam). Konačno, na osnovu uvjerenja da suvremena religijska historija mora temelje vlastite disciplinarne politike graditi na epistemološkoj otvorenosti i pluralizmu, ukazuje se na teorijske i metodološke poticaje koje suvremenoj religijskoj historiji mogu ponuditi koncepti i paradigme srodnih društveno-humanističkih znanosti poput sociologije, fenomenologije, simboličke i kulturne antropologije, psihoanalize, rodne i postkolonijalne teorije te, od historijskih subdisciplina, historijska antropologija, rodna historija, psihohistorija, historijska imagologija i komparativna historija

religijska historija ; religija ; teorija ; metodologija

nije evidentirano