hrvatski

Antioksidativna aktivnost mokraćne kiseline u etiologiji dijabetesa

Šećerna bolest nastaje uslijed apsolutnog ili relativnog nedostatka insulina. Unatoč poznatim razlikama u patogenezi tipa 1 i tipa 2 dijabetesa, središnji događaj u razvitku bolesti svakako predstavlja konačno razaranje b-stanica gušterače, autoimunim (tip 1), ili toksično-degenerativnim (tip 2) mehanizmima. Biogenetska hipoteza o etiologiji šećerne bolesti, koja postulira moguće stvaranje visoko selektivnih b-citotoksina, aloksana i aloksanu sličnih spojeva iz mokraćne kiseline, predstavlja jedan plausibilni eksperimentalni model u traganju za jedinstvenim, b-specifičnim mehanizmima, poglavito u svjetlu nedavnih spoznaja o snažnoj antioksidativnoj aktivnosti mokraćne kiseline, pri čemu mogu nastati potencijalno biološki aktivni produkti oksidacije i/ili nitrozacije. Cilj ovog istraživanja je revalorizacija biogenetske hipoteze, testiranjem učinaka mokraćne kiseline, njenih strukturnih analoga, prekursora, te intermedijarnih i završnih produkata oksidativne razgradnje i nitrozacije, na glukozom stimuliranu sekreciju insulina, in vitro, na svježe izoliranim Langerhansovim otočićima štakora. Rezultati istraživanja upućuju na snažan, dosad nepoznat, inhibitorni učinak mokraćne kiseline, njenih nitrozo-adukata, a vjerojatno i urikolitičkih intermedijara, na specifičnu funkciju b-stanica Langerhansovih otočića - sekreciju insulina na poticaj glukozom. Izostanak inhibitornog djelovanja strukturnih analoga mokraćne kiseline, njenih biogenih prekursora i završnih produkata urikolize, upućuje da je polučeni učinak vjerojatno posljedica visoko-specifičnih interakcija s neidentificiranim membranskim i/ili staničnim ligandima.

dijabetes; mokraćna kiselina; antioksidativna aktivnost

nije evidentirano