hrvatski

Ivan Lozica - skulpture i crteži

Cijeli je opus Ivana Lozice, ukoliko se razmatra postedukacijski vremenski kontingent, ograničen periodom od svega desetak godina. Zanimljivom se čini divergencija tematskih slojeva umjetničkog interesa koja se razvidnom pokazuje upravo u posljednjem razdoblju života, a odnosi se na paradigmu tijela. Umjetnik razrađuje akt naizgled lišen narativne potke, s naglašenim introspekcijskim 'zamuknućem', istovremeno afirmirajući i akt koji sadržava svojevrsnu naraciju, rijetko literarne naravi a češće ukotvljenu u empatiji naspram skromnog puka. Razlučiva je, dakle, diversifikacija interesa na stanje introspektivne intime i stanje društvene osjetljivosti. U kakvom se međusobnom odnosu nalaze djela ovakvih 'inspiracija'? Odražavaju li dijalektičku narav stvarnosti u koju je uronjen umjetnik? To su osnovna pitanja na koja se pokušalo ukazati ovim izlaganjem.

Ivan Lozica; skulptura; crtež

nije evidentirano