hrvatski

U labirintnom Borgesovom diskursu

Autorica polazi od čitanja kratke pripovijesti o dvojici kraljeva i dvama labirintima, objavljene u čuvenoj zbirci Aleph“, da bi razradila višeslojnu analizu toga diskursa. Tragajući najprije za organizacijom teksta kao jednim od preduvjeta razumijevanja i tumačenja diskursa, počinje i sama graditi stanoviti labirint sazdan od različitih raščlambenih rješenja, od kojih svaki predstavlja smisleni segment, ali ipak čvrstim nitima utkan u danu cjelovitost. Taj narativni labirint osobito ističe koherentnost - jedno od temeljnih svojstava teksta – podložnu subjektivnoj procjeni čitatelja. Analiza utemeljena na mogućim tumačenjima autorove poruke vodi zatim prema spoznaji o stanovitoj dinamičnoj interakciji na unutartekstnoj i izvantekstnoj razini, što također omogućuje propitivanje komunikacijske vrijednosti odabranoga koherentnog niza kontekstualno uključenih rečenica i tako potvrđuje shvaćanje diskursa kao jezičnog odlomka koji ima svoju komunikacijsku funkciju. , , Dva kralja i dva labirinta“ razotkrivaju elemente fantastike i metafizike, intelektualnu zaigranost, izrazitu vještinu pisanja kratke priče te nadasve stilsku i jezičnu dotjeranost, po čemu je Jorge Luis Borges poznat čitateljima širom svijeta. Sam je motiv labirinta predstavljen u doslovnom značenju kao građevina čija izgradnja pokreće glavne elemente naracije, ali također u prenesenom značenju gdje postaje metaforom života ili zagonetkom koja pojedincu donosi i rješive i nerješive probleme.

Borges; diskurs; labirint

nije evidentirano