hrvatski

Rukopis prostora

Objekti u prostoru izrazite ambijentalne poetike komuniciraju s nevidljivim vidljivoga, i s vidljivim ne nevidljivoga. Njihova monokromna decentnost ne znači strogost jer geometrije misli, kao ni geometrije stvari nema, ali ima bazičnosti forme i bazičnosti oblika. Svjetlo i sjena, prozirnost i ne-prozirnost, te krajnja granica fragilnoga u materiji, postaju temeljno pitanje kojim se izložba bavi. Uglazbljeni su to odgovori ritmom geste pisani, otjelovljeni u maniri prostornog kolaža. A kolaž u ovom slučaju pripaja mentalne slike i prirodne slike, dostatno opažaju i zasjenjeno aluzijom.

Eugen Borkovsky; objekti u prostoru

nije evidentirano