hrvatski

Studij utjecaja punila na poliakrilatne kompozite

U kompozitnim materijalima punila imaju važnu ulogu jer svojim karakteristikama utječu na svojstva međupovršine. U ovom radu istražen je utjecaj punila na ponašanje kompozita s raznim poliakrilatnim (PA) kopolimernim matricama na osnovi stirena, odnosno metil metakrilata s butil akrilatom. Istražena su dva punila koja se razlikuju strukturno, kemijski i morfološki, s naglaskom na nanodimenziju čestica (kaolin), odnosno različitost morfoloških oblika (dijatomejska silika - dijatom). Površinska aktivnost punila i kopolimernih matrica određena je primjenom komparativnih metoda, kapilare, mjerenja kontaktnog kuta, izotermne adsorpcije dušika i inverzne plinske kromatografije. Rezultati određivanja aktivnosti površine punila i kopolimernih matrica pokazali su da se na međupovršini između faza uspostavljaju znatno jače interakcije u sustavim s punilom kaolinom. Primjenom metode pretražne elektronske mikroskopije (SEM) istražena je kompleksna morfologija kompozitnih sustava u uvjetima naprezanja. Rezultati su pokazali da međupovršina ima ključnu ulogu u prijenosu naprezanja. Mehanizmi popuštanja ovise o jačini interakcija između matrice i punila koja se ispituju. Cilj rada također je bio definirati parametre adhezije (termodinamički rad adhezije, slobodnu energiju međupovršine i koeficijent kvašenja) koji pretežno utječu na optimalnu adheziju na međupovršini koja rezultira optimalnim mehaničkim svojstvima. Rezultati su pokazali da odabir kriterija optimalne adhezije ovisi o primjeni kompozitnog materijala. Koeficijenti interakcije izračunati preko matematičkih modela opisuju kvantitativni stupanj interakcija, što je u dobrom slaganju s mehaničkim svojstvima.

Fenomeni površina; kompozit; mehanička svojstva; morfologija kompozita; PA matrica S-BA; PA matrica MMA-BA; punilo kaolin; punilo dijatomejska silika

nije evidentirano