engleski

NANO- AND MICROCOMPLEXES OF BIOPOLYMER CARRAGEENANS AND SURFACTANT

Međudjelovanja karagena različitog naboja (k-, i- i λ-karagen) i dodecilamonijevog klorida u vodenim otopinama studirana su mjerenjem površinske napetosti, električke provodnosti, raspršenja svjetlosti, mikroelektroforeze, te reološkom, rentgenskom, termičkom i mikroskopskom analizom i IR spektroskopijom. Nastajanje kompleksa na površini otopina/zrak i u volumenu otopine (od nano- do mikrodimenzija), taloženje i geliranje ovise o koncentraciji karagena i dodecilamonijevog klorida, njihovom množinskom omjeru i gustoći naboja na lancu karagena. Faktori o kojima ovisi kompleksiranje razmatrani su u smislu elektrostatskih i hidrofobnih međudjelovanja, konformacije karagena, te entropijskog doprinosa zbog otpuštanja protuiona. Porastom koncentracije karagena, unutarmakromolekulski kompleksi prelaze u međumakromolekulske, koji se postupno reorganiziraju u uređenije strukture, divovske vezikule i talog - dodecilamonijev karagenat. Strukturna analiza novih spojeva pokazala je nastajanje lamelarnih struktura sastavljenih od okosnice makromolekula karagena i od međusloja konformacijski nesređenih alkilnih lanaca elektrostatski vezanih okomito na kostur karagena preko amonijevih skupina. Glavni čimbenik koji određuje strukturu dodecilamonijevog karagenata je dodecilamonijev klorid, dok karageni imaju glavnu ulogu u određivanju termičkih svojstava. Pri gelirajućoj koncentraciji k- i i-karagena, dodatak dodecilamonijevog klorida uzrokuje postupni raspad mreže gela i u micelarnom području urušavanje gela. Postupni prijelaz od strukture gela do lamelarnog uređenja u urušenom gelu uravnotežuje se međumolekulskim silama unutar mreže gela, tj. vodikovim vezama, elektrostatskim, hidrofobnim i van der Waalsovim silama.

biopolymers ; surfactants ; complexes

nije evidentirano