hrvatski

Odnos anksiozne osjetljivosti, psihosomatskih simptoma i dimenzija anksioznosti kod djece osnovnoškolske dobi

Cilj ovog istraživanja bio je ispitati odnos između pojedinih glavnih dimenzija anksioznosti (tjelesni simptomi anksioznosti, socijalna i separacijska anksioznost te izbjegavanje negativnih posljedica), mjerenih upitnikom koji se u Hrvatskoj prvi puta koristi, s anksioznom osjetljivošću kao jednodimenzionalnim konstruktom i psihosomatskim simptomima na uzorku osnovno školske djece. U istraživanju je sudjelovalo 294 djece (152 dječaka i 142 djevojčice), prosječne dobi 12, 74. Korišteni su sljedeći upitnici: Višedimenzionalna skala anksioznosti za djecu (MASC), Upitnik anksiozne osjetljivosti za djecu (CASI) i Upitnik psihosomatskih simptoma za djecu i adolescente (PSS). Upotrebom Višedimenzionalne skale anksioznosti za djecu u ovom istraživanju je povrđena njezina originalna faktorska struktura te je dobivena zadovoljavajuće visoka pouzdanost ovog upitnika. Rezultati hijerarhijskih regresijskih analiza otkrivaju da dimenzije anksioznosti i anksiozna osjetljivost objašnjavaju značajni dio varijance frekvencije i ometanja psihosomatskih simptoma. Samostalni značajni pozitivni prediktori frekvencije psihosomatskih simptoma su anksiozna osjetljivost, tjelesni simptomi anksioznosti i separacijska anksioznost, a značajni negativni prediktor je izbjegavnje negativnih posljedica, koji se pokazao kao supresor varijabla. Samostalni značajni pozitivni prediktori ometanja psihosomatskih simptoma su anksiozna osjetljivost, tjelesni simptomi anksioznosti i serparacijska anksioznost. Socijalna anksioznost se ni za jedan od ova dva kriterija nije pokazala značajnim prediktorom. Prema visini beta-koeficijenta, najveći doprinos u objašnjenju frekvencije psihosomatskih simptoma utvrđen je za fizičke simptome anksioznosti, a u objašnjenju ometanja psihosomatskih simptoma utvrđen je za anksioznu osjetljivost.Usporedbom spolnih razlika u dimenzijama anksioznosti, anksioznoj osjetljivosti i psihosomatskih simptomima utvrđeno je da djevojčice postižu više rezultate od dječaka na svim ispitivanim varijablama osim kod frekvencije psihosomatskih simptoma, gdje nisu potvrđene značajne spolne razlike.

anksiozna osjetljivost; psihosomatski simptomi; anksioznost; djeca

nije evidentirano