engleski

Congenital myasthenic syndromes - Diagnostics and treatment

Kongenitalni mijastenički sindromi (KMS) predstavljaju poremećaje granice sigurnosti neuralne transmisije na presinaptičkoj, sinaptičkoj i postinaptičkoj razini. Dijagnoza kongenitalnog mijasteničkog sindroma postavlja se na temelju kliničke slike koja uključuje mišićnu slabost uzrokovanu zamorom što se pojavljuje od ranog djetinjstva, oftalmoparezu, respiratornu insuficijenciju, poremećaj funkcije mišića inerviranih kranijalnim živcima te pad amplitude mišićnog potencijala pri repetitivnoj stimulaciji (dekrementalni odgovor) i odsutnost protutijela na acetilkolinske receptore (AchR) i mišićno specifičnu tirozinsku kinazu (MuSK). Neki kongenitalni mijastenički sindromi manifestiraju se kasnije, a mišićna slabost i dekrementalni odgovor pojavljuju se intermintentno sa selektivnom raspodjelom u određenim mišićnim skupinama. Molekularno genetska analiza je vrlo značajna u dijagnostici kongenitalnog mijasteničkog sindroma. Presinaptički kongenitalni mijastenički sindrom vezan je za recesivne mutacije gena CHAT (kolinacetiltransferaza). Sinaptički oblik uzrokovan je mutacijom podjedinice kolagenskog repa acetilkolinesteraze (AchE). Većina kongenitalnih mijasteničkih sindroma su postsinaptički, uzrokovani mutacijama gena AchR podjedinica. Najčešće su mutacije gena CHRNE za ε -podjedinicu. Općenito, besmislene ili mutacije s pomakom okvira čitanja uzrokuju kongenitalni mijastenički sindrom zbog smanjene ili odsutne ekpresije proteina i nasljeđuju se autosomno recesivno. Mutacije gena rapsina (RAPSN) uzrokuju primarni nedostatak AchR-a na završnoj ploči. U terapiji kongenitalnog mijasteničkog sindroma ponajprije se primjenjuju inhibitori AchE. Prikazujemo djecu s kongenitalnim presinaptičkim i postinaptičkim poremećajima koji su udruženi sa značajnom varijabilnošću kliničke ekspresije u okviru kongenitalnog mijasteničkog sindroma.

myasthenic syndromes; congenital; diagnosis; drug therapy

nije evidentirano