hrvatski

Toplinska svojstva poli(etilen-glikola) i poli(etilen-oksida)različite molekulske mase

Poli(etilen-glikol) (PEG) i poli(etilen-oksid) (PEO) su kristalasti, vodotopljivi, netoksicni polieteri identicne kemijske strukture. PEG je oligomer ili polimer vrlo niske molekulske mase (do 20 000), dok je PEO komercijalno dostupan u širokom rasponu molekulskih masa (do 8· 106). Duljina lanaca ovih polimerâ odreduje njihova fizikalna svojstva i podrucje primjene. PEG je komponenta mnogih farmaceutskih i kozmetickih proizvoda dok se PEO upotrebljava kao polimerna matrica u izradi lijekova s kontroliranim otpuštanjem, lijekova koji se apsorbiraju kroz kožu i kao bioadheziv. U novije vrijeme pri izradi nekih vrsta lijekova koristi se ekstrudiranje, postupak prerade uobicajen u plasticarskoj industriji [1]. PEO je zbog dobre preradljivosti pri razlicitim procesnim uvjetima vrlo pogodan materijal za ovu vrstu postupaka, pri cemu polimer niže molekulske mase može biti omekšavalo za polimer vrlo visoke molekulske mase [2]. Buduci da su tijekom ekstrudiranja polimeri izloženi povišenim temperaturama, uz njihova reološka svojstva poznavanje njihovih toplinskih karakteristika i stabilnosti od velike je važnosti. Cilj ovoga rada bio je istražiti toplinska svojstva polimernih prahova PEG-a i PEO- a širokog raspona molekulskih masa ( v M ): PEG (3 400), PEO 1 (1· 105), PEO 3 (3· 105), PEO 10 (1· 106) i PEO 50 (5· 106). Sve DSC krivulje dobivene diferencijalnom pretražnom kalorimetrijom (DSC) provedenom u temperaturnom podrucju od – 85 do 120 °C pokazuju jedno staklište, jednu endotermu koja predstavlja taljenje kristalne faze polimera i jednu egzotermu koja odgovara prekristalizaciji. Staklišta, tališta i kristališta pomicu se porastom molekulske mase k višim temperaturama. Toplinska razgradnja istraživanih polimera pracena je dinamickom termogravimetrijom (TG) u temperaturnom podrucju 50 – 450 º C u struji dušika pri brzinama zagrijavanja 2, 5 ; 5 i 10 º C min– 1. Odredene su karakteristike TG i DTG krivulja: temperatura pri kojoj polimer izgubi 5 % pocetne mase, T5%, , temperatura pri maksimalnoj brzini razgradnje, Tmax, maksimalna brzina razgradnje, Rmax, konverzija pri maksimalnoj brzini razgradnje, amax i ostatna masa mf . Svi istraživani polimeri razgraduju se u jednom razgradnom stupnju u temperaturnom podrucju od 300 do 450 °C ovisno o brzini zagrijavanja. [1] J. Breitenbach, Eur. J. Pharm. Biopharm. 54 (2002) 107. [2] M. M. Crowley et al., Biomaterials 23 (2002) 4241.

poli(etilen-glikol); poli(etilen-oksid); toplinska svojstva

nije evidentirano