hrvatski

Pseudopolarografska karakterizacija tragova metala u vodenim sustavima

Fizičko-kemijski oblici tragova otopljenih metala istraživani su razvijenom automatiziranom pseudopolarografskom metodom u modelnim otopinama kao i u uzorcima prirodne morske vode, i to elektrodom s visećom živinom kapi i elektrodom od staklastog grafita s tankim slojem žive uz “turbo” miješanje. Prikazano je određivanje konstanti stabilnosti labilnih kompleksa olova(II) s kloridom iz pomaka poluvalnih potencijala automatski mjerenih pseudopolarograma. U otopinama konstantne ionske jakosti 4 M ((4-X) M NaClO4 + X M NaCl) i koncentracije olova(II) od 10 mikgL-1 (5x10-8 M) kod pH = 2 prividne konstante stabilnosti iznose: logb1 = 0.61+/-0.05, logb2 = 1.77+/-0.02, logb3 = 2.18+/-0.02, logb4 = 1.85+/-0.02. Ove vrijednosti u suglasnosti su s već objavljenim na mnogo višim koncentracijama otopljenog metala. Na temelju struja anodnog vrha vala pri odgovarajućim potencijalima akumulacije (pseudopolarografska mjerenja) ustanovljeno je da bakar u morskoj vodi postoji uglavnom u obliku jakih inertnih kompleksa (>99%). Diskutirane su prednosti i ograničenja pseudopolarografskog pristupa za fizičko-kemijsku karakterizaciju (specijaciju) otopljenih tragova metala na tako niskim koncentracijama koje su prisutne u prirodnim vodenim sustavima.

pseudopolarografija; specijacija; tragovi otopljenih metala

nije evidentirano