hrvatski

Određivanje optimalne supresivne doze levotiroksina u terapiji bolesnika s diferenciranim karcinomom štitnjače

Istraživanjem je obuhvaćeno 53 bolesnika s diferenciranim karcinomom štitnjače (41 papilarni i 12 folikularnih) u kojih je kirurškim zahvatom i primjenom radioaktivnog 1-131 izvršena totalna ablacija štitnjače. Titracijom je u svakog bolesnika određena optimalna supresivna doza levotiroksina, kao najmanja doza kojom je postignuta adekvatna supresija lučenja TSH. Supresija TSH označena je adekvatnom ako je bazalna koncentracija TSH u serumu, mjerena IRMA-metodom, bila nemjerljiva (<0, 1 mU/L) i ako je TRH-test istovremeno bio negativan (porast koncentracije TSH do vrijednosti <0, 2 mU/L). Optimalna supresivna doza levotiroksina iznosila je 184, 9&#177; 38, 7 fjg dnevno (x&#177; SD), uz raspon od 125-275 fjg dnevno, odnosno 2, 41 &#177; 0, 39 jvg/kg dnevno (x&#177; SD), uz raspon od 1, 56-3, 20 /vg/kg dnevno. Prosječna optimalna supresivna doza levotiroksina bila je viša od empirijski određene početne doze levotiroksina koju su bolesnici primali na početku titracije, ali razlika nije bila statistički značajna. Supresija TSH je uz optimalnu dozu levotiroksina bila adekvatna u svih bolesnika, a uz početnu dozu samo u 14 bolesnika (26, 4%). Uz optimalnu dozu levotiroksina koncentracija T4 u serumu bila je neznatno povišena (155&#177; 24, 9 nmol/L, x&#177; SD), a koncentracija FT4 bila je blago povišena (30, 7&#177; 7, 2 pmol/L). Svi bolesnici su uz optimalnu dozu bili klinički eutiroidni i imali su normalne koncentracije FT3 u serumu, a samo u jednog bolesnika je koncentracija T3 u serumu bila povišena. Uz početnu dozu levotiroksina koncentracija FT4 u serumu bila je povišena u jednakoj mjeri kao i uz optimalnu dozu, a koncentracija T4 je bila blizu gornje granice normalnih vrijednosti. Razlike između koncentracija T4.T3 i FT3 u serumu uz optimalnu i uz početnu dozu levotiroksina bile su statistički značajne samo na razini <0, 05. Razlike između koncentracija FT4 u serumu uz optimalnu i uz početnu dozu nisu uopće bile statistički značajne. U 25 bolesnika iz našeg uzorka (47, 2%) nađen je pozitivni TRH-test uz nemjerljivu bazalnu koncentraciju TSH u serumu, pri čemu je porast koncentracije TSH u TRH-testu bio od 0, 23-1, 20 mU/L. Supresija TSH u ovih bolesnika je označena nepotpunom, a suboptimalna dnevna doza levotiroksina koju su primali bila je prosječno 151 &#177; 42, 4 fjg, odnosno 1, 97&#177; 0, 40 /L/g/kg (x&#177; SD). Nakon povišenja doze levotiroksina za samo 25 fjg dnevno, u svih bolesnika je postignuta adekvatna supresija TSH. Pritom su bolesnici bili klinički eutiroidni, koncentracije T3 i FT3 u serumu su bile normalne u svih bolesnika, koncentracija T4 je bila neznatno povišena (154&#177; 25, 3 nmol/L, x&#177; SD), a koncentracija FT4 je bila blago povišena (29&#177; 5, 1 pmol/L).

Levotiroksin; karcinom štitnjače; supresivna doza

nije evidentirano