hrvatski

Deaminacija dopamina u perifernim tkivima

U perifernom živčanom sustavu dopaminu se klasično pripisuje uloga prekursora noradrenalina. No u većem broju perifernih tkiva dio dopamina se katabolizira, ukazujući na moguće samostalne zadaće koje bi taj neprekursorski dopamin mogao obavljati. U pojedinim tkivima i organima je, uz dopaminergične receptore, imunohistokemijski potvrđeno i postojanje samostalne dopaminergične inervacije. Prvotno je o mogućem postojanju neprekursorskog dopamina nagađano preko razine dopamina i njegovih metabolita u mirovanju. No, procjene koje se utemeljuju samo na razinama metabolita u mirovanju ne uzimaju u obzir složenost čimbenika koji utječu na metabolizam dopamina u pojedinom tkivu. Mi smo mjerili tehnikom HPLC razinu dopamina u pojedinim perifernim tkivima nakon blokade ključnih enzima dopamin beta-hidroksilaze (DBH), monoaminooksidaze (MAO) i katekolmetiltransferaze (COMT). Procjenom intenziteta deaminacije dopamina prvi put je kvantificirana količina neprekursorskog dopamina naspram ukupne količine. Najviši intenzitet daminacije zabilježen je u tkivima sjemenovoda (38%), nadbubrežne žlijezde (26%), bubrega (17%) i želuca (16 %) štakora, te tkivu bubrega miša (25%). U tkivima srca i mokraćnog mjehura štakora i sjemenovoda kunića deaminacija dopamina ne predstavlja značajan metaboliči put, što ne isključuje manje količine dopamina. Inhibicija COMT ni u jednom od ispitivanih tkiva nije dovela do porasta raszine dopamina, potvrđujući da enzim COMT nije značajan za razgradnju dopamina u perifernim tkivima. Dobiveni rezultati potvrđuju značaj deaminacije za metabolizam dopamina u pojedinim tkivima, i istovremeno ukazuju da treba biti oprezan pri usporedbi metabolizma dopamina u istovrsnim tkivima različitih vrsta usljed anatomskih i biokemijskih osobitosti.

dopamin; autonomni živčani sustav; metabolizam; deaminacija

nije evidentirano