hrvatski

Policiklički aromatski ugljikovodici i metali u ukupnim lebdećim česticama sakupljenim u Rijeci, 1982-2004

Prva sakupljanja ukupnih lebdećih čestica (ULČ) te određivanja metala i pojedinih policikličkih aromatskih ugljikovodika (PAU) na području grada Rijeke izvršena su početkom osamdesetih, točnije 1982/83. Ta su se određivanja povremeno ponavljala do 1994. kad se prišlo sustavnijem praćenju ULČ, a od 1995 i u njima prisutnih metala, te od 1998.god i pojdinih PAU. Prosječna koncentracija ULČ kretala se u rasponu 51-88 mg/m3, a najčešće oko preporučene vrijednosti od 75 mg/m3. Od 2003. god uočljiv je trend pada ULČ, što je posljedica instalacije novog sistema za otprašivanje silosa u luci. Najviše koncentracije PAU dobivene su 1991/92, kad je njihov zbroj iznosio čak 56, 9 ng/m3, a sam benzo(a)piren 5, 9 ng/m3. Te su koncentracije višestruko niže u 1998., da bi se u razdoblju od 2001-2004 kretale u rasponu 7, 1-13, 5 za ukupne PAU te 0, 67-1, 14ng/m3 za benzo(a)piren. Prosječna količina olova u ULČ kreće se u rasponu 0.026-0, 200 mg/m3, i od 1998.god pokazuje trend pada. Prosječna koncentracija kadmija u ULČ kreće se u rasponu od 0.3-1.2 ng/m3, i ne pokazuje neki izraziti trend. Prosječne količine željeza, cinka i bakra pokazuju porast od 1995– 1998, nakon čega slijedi pad (s izuzetkom željeza u 2003.god). Raspon dobivenih prosječnih koncentracija iznosi: 0, 526-1, 037 mg/m3 za željezo, 0, 067-0, 282 mg/m3 za cink i 0, 088-0, 531 mg/m3 za bakar.

ukupne lebdeće čestice; metali; policiklički aromatski ugljikovodici

nije evidentirano