hrvatski

Utjecaj akumuliranoga željeza na aktivnost enzima glukoza-6-fosfat dehidrogenaze i laktat dehidrogenaze u jetri šarana (Cyprinus carpio L.)

Željezo je esencijalni metal, no istodobno je i potencijalni toksin. Željezo u povišenim količinama katalizira stvaranje najreaktivnijih slobodnih kisikovih radikala koji stupaju u reakcije s brojnim staničnim makromolekulama i izazivaju njihovo oštećenje. U ovom istraživanju praćeno je po prvi puta akumuliranje željeza u tkivu jetre šarana tijekom dugotrajne intoksikacije (77 dana) s maksimalno dopuštenom koncentracijom željeza u vodi (1 mg/L). Pratio se i utjecaj željeza na aktivnost antioksidativnog enzima glukoza-6-fosfat dehidrogenaze (G6PDH) kao i enzima laktat dehidrogenaze (LDH), markera oštećenje stanica i tkiva. Nakupine željeza u tkivu te aktivnost navedinih enzima dokazivane su histokemijskim metodama, a zatim analizirane svjetlosnim mikroskopom te mopfometrijskim programom za mjerenje mikroskopskih slika. Utvrđeno je da se željezo u početku akumulira u endotelu sinusoida, znatno manje u citoplazmi hepatocita te ponekim jezgrama. daljnjim tretiranjem željezo se osim u hepatocitima počinje nakupljati i u makrofazima te se njegova količina u tkivu povećava proporcionalno duljini tretiranja. Morfometrijska mjerenja pokazuju da dugotrajno izlaganja željezu dovodi do značajnog akumuliranja tog metala u jetri šarana. Akumulirano željezo reducira zrnatu i difuznu aktivnost enzima G6PDH te povećava difuznu aktivnost enzima LDH. Iz dobivenih rezultata može se zaključiti da je korištena koncentracija željeza u vodi ipak dovoljno visoka da izazove oštećenja jetre, glavnog metaboličkog organa riba.

Šaran; Cyprinus carpio L.; Željezo; Glukoza-6-fosfat dehidrogenaza; Laktat dehidrogenaza; Histokemija; Morfometrija

nije evidentirano