hrvatski

Kvocijent terminalne latencije u bolesnika s kompresivnim sindromima

U ovom istraživanju obra|eno je 119 bolesnika sa sindromom karpalnog tunela i 45 sa sindromom kubitalnog tunela. Navedeni sindromi spadaju u kompresivne mononeuropatije i rezultat su suženja anatomskog kanala kojim Živac prolazi, što uzrokuje direktan ili indirektan pritisak na živac i smetnje u provođenju podražaja prema periferiji. Cilj istraživanja je bio utvr|ivanje utjecaja kompresivne lezije, u prvom redu na distalne senzorne i motorne latencije. Distalna motorna latencija je, zbog veće preciznosti, izražena u obliku kvocijenta terminalne latencije. Dobivamo ga dijeljenjem udaljenosti izme|u stimulacijske i registracijske točke s trajanjem latencije izražene u milisekundama. Senzorne latencije su dobivene ortodromnim podraživanjem prsta i registracijom neuralnog potencijala na zapešću. Prema rezultatima istraživanja proksimalni patološki proces, osim što dovodi do lokaliziranog usporenja, utječe, u većoj mjeri, na brzinu provo|enja senzornih, a manje na distalne dijelove motornih vlakana. U svakom slučaju su distalne latencije u većoj mjeri prolongirane pri distalnoj leziji kao što je sindrom karpalnog tunela, a u manjoj mjeri pri proksimalnoj leziji kao što je sindrom kubitalnog tunela. Lakše distalno usporenje pogotovo senzornih vlakana ne smije se stoga proglasiti izrazom lokalne kompresije bez dodatne polisegmentne obrade proksimalnih segmenata živca.

kvocijent terminalne latencije ; kompresivni sindromi

nije evidentirano