hrvatski

Upotreba termokamere u kliničkoj i eksperimentalnoj medicini

Upotreba termokamere u medicini doživjela je svoj najveći uspon sedamdesetih godina prošlog stoljeća kada se termografijom služilo u dijagnostici tumorskih bolesti dojke, apscesa mekih tkiva, cirkulatorne insuficijencije okrajina i nekih reumatskih bolesti. Potom termokamera kao dijagnostičko sredstvo pada u zaborav. Poboljšanjem razlučivosti termokamere, uvođenjem dinamičke termografije i usavršavanjem računalnih programa termokamera danas ponovno postaje dijagnostičko sredstvo kod procjene debljine eshare opekotina, prohodnosti krvnih žila u kardiokirurgiji, lociranje perforatornih krvnih žila u plastično rekonstruktivnih režnjeva, procijeni vitaliteta gingive u stomatologiji, sindroma naprezanja u sportskoj medicini te procjeni vitaliteta režnjeva u rekonstruktivnoj kirurgiji. Bitna razlika naspram prvog zlatnog doba je da termokamera sadašnjim eksperimentalnim radovima prestaje biti samo jednodimenzionalna metoda oslikavanja temperature ljudske kože, već kombinacijom viševektorskog snimanja, dinamičke termografije i složene računalne obrade uspjeva tomografski locirati patološke procese u tkivima. Siemens razvija uređaj koji kombinira mjerenje otpora tkiva i termografsko snimanje za detekciju tumorskih bolesti dojke. Danas nema sigurne metode procjena vitalnost plastično rekonstruktivnih režnjeva, te prikazujemo i naša istraživanja patomorfološkog korelata odumrlog tkiva kožnog režnja leđa štakora s prikazom pada temperature režnja upotrebom termokamere kao i drugih aspekata upotrebe termokamere u poboljšanju kirurškog liječenja bolesti glave i vrata.

termokamera; medicina; preživljavanje režnjeva

nije evidentirano