hrvatski

Neinvazivna dijagnostika disferlinopatija

Disferlinopatija ili pojasna mišićna distrofija tip 2B (LGMD 2B) je autosomna recesivna mišićna bolest koja nastaje kao posljedica mutacija u genu za disferlin (DYSF). Dijagnoza ove bolesti postavlja se na osnovu kliničke slike, a potvrđuje DNA ili proteinskom analizom. Direktna genska analiza je s obzirom na veličinu gena (55 egzona) dugotrajna i skupa, dok analiza disferlina predstavlja brzu i pouzdanu, ali i invazivnu dijagnostiku jer zahtijeva biopsiju mišića. Stoga je otkriće (Ho M, Ann Neurol 2002) da je disferlin osim u mišićnom tkivu prisutan i u monocitima omogućilo proteinsku analizu disferlina bez biopsije i to iz uzorka periferne krvi. Prikazujemo rezultate triju ne srodnih bolesnika u kojima je na osnovi kliničke slike postavljena sumnja na disferlinopatiju. Indirektna genetska analiza obitelji uz pomoć četiri markera (D2S292, D2S2113, D2S291, D2S2111) unutar kojih se nalazi gen dala je pozitivne rezultate u sve tri obitelji, a u jedne od njih smo zatim svježu krv bolesnika testirali na disferlin. Metoda se sastoji u relativno zahtjevnom postupku izdvajanja monocita iz periferne krvi. Što više pročišćeni monociti se liziraju u odgovarajućem puferu. Proteini lizata se potom razdvajaju denaturirajućom poliakrilamidnom gel elektroforezom (SDS-PAGE), a zatim prenose na membranu u postupku tzv. western blottinga. Zadnji dio proteinske analize uključuje inkubaciju membrane sa odgovarajućim protutijelom za disferlin (NCL-Hamlet). Rezultat analize očitava se kao prisustvo (normalno stanje) ili nepostojanje proteinske vrpce disferlina (bolest). Ovdje opisana metoda predstavlja još eksperimentalnu, brzu i relativno jednostavnu neinvazivnu dijagnostiku disferlinopatija. Konačni zaključak o pouzdanosti metode zahtijeva analizu većeg broja bolesnika.

neinvazivna dijagnostika; disferlin; western blot; Percoll

nije evidentirano