hrvatski

Uloga preseljavanja u populacijskom razvoju Zagrebačke gradske regije

Razvoj stanovništva Zagreba i njegove okolice u posljednjih se pedesetak godina odvijao u uvjetima izrazito polariziranog razvoja Hrvatske. Učinci polarizacije najjače su se manifestirali u razdoblju do 1971. godine ; to je vrijeme kulminacije ruralnog egzodusa i najviših stopa rasta gradskog stanovništva. Nakon 1971. preseljavanja stanovništva selo - grad počinju jenjavati, a jačaju dnevne migracije zaposlenih, što dovodi do preobrazbe ruralnih naselja i stvaranja prigradskih urbaniziranih područja. Sukladno tome mijenjale su se prevladavajuće tendencije populacijskog razvoja Zagrebačke gradske regije. U razdoblju do 1971. godine to je relativna centralizacija, kad stanovništvo grada raste brže od stanovništva okolice. Od 1971. do 1991. razdoblje je relativne decentralizacije, kada brže raste stanovništvo okolice, a s 1991. započinje faza apsolutne decentralizacije: stanovništvo grada se smanjuje, a okolica postaje nositelj populacijskog rasta aglomeracije. Suburbanizacija je očito uzela maha, a njezin dominantan prostorno-strukturni oblik je satelitizacija. Preseljavanje stanovništva ključni je čimbenik diferenciranog populacijskog razvoja pojedinih sastavnica i pojedinačnih naselja Zagrebačke gradske regije, što se ogleda u podudarnosti između ukupnog rasta stanovništva i udjela doseljenih. Struktura doseljenog stanovništva prema vremenu doseljenja odražava smanjivanje migracijskog pritiska na Zagreb i preusmjeravanje doseljavanja na satelitske gradove i urbanizirana naselja okolice. U posljednjem međupopisnom razdoblju iseljavanje iz Zagreba nadmašilo je doseljavanje, pri čemu je značajnu ulogu imalo jačanje migracijskog toka iz grada u okolicu.

polarizirani razvoj; faze razvoja gradske regije; suburbanizacija; migracije

nije evidentirano