hrvatski

Biološka, normalna i patološka mineralizacija u ljudskom organizmu: sličnosti i razlike

Mineralizirana tkiva su precizno organizirani kompoziti nekog minerala i organske matrice. U ljudskom organizmu normalna mineralizacija započinje depozicijom organske matrice, a nastavlja se depozicijom minerala karbonatnog hidroksiapatita, [Ca5(PO4, CO3)3(OH)], koju iniciraju specijalizirane stanice (osteoblasti). Organska matrica uz glavne komponente (kolagen, odnosno amelogenin) sadrži tzv. "kisele makromolekule", kojima se pripisuje odlučujuća uloga kod kontrole nukleacije i rasta anorganskih kristala. Kao primjer patološke mineralizacije podrobnije je diskutirana urolitijaza. Procesi koji dovode do ove bolesti su kristalurija, tj. taloženje kristala iz prezasićenog urina, rast i agregacija nastalih kristala, te retencija čestica kritične veličine u bubregu. Organske makromolekule prisutne u urinu mogu inhibirati, ali i inicirati te procese. Sa stajališta fizikalnog kemičara problematika biološke, kako normalne tako i patološke mineralizacije, svodi se na međudjelovanja između rastućih kristala i organskih molekula i makromolekula u elektrolitnoj otopini, u gelu i na čvrstim površinama. Novi rezultati iz ovoga područja citirani su u radu i bit će prikazani na konferenciji.

mineralizacija; ljudski organizam

nije evidentirano