hrvatski

Intestinalne i ekstraintestinalne komplikacije upalnih bolesti crijeva

Ispitiovana je grupa od 100 bolesnika sa Chronovom bolesti i 241-og s ulceroznim kolitisom. Komplikacije su opažene kod 62 bolesnika sa Crohnovom bolesti i 110 bolesnika (45%) s ulceroznim kolitisom. Intestinalne komplikacije su bile češće kod bolesnika sa Crohnovom bolesti (43%) /ulcerozni kolitis 21%/ dok je učestalost ekstraintestinalnih komplikacija bila podjednaka u obje bolesti (36% odnosno 37%). Kod Crohnove bolesti su najučetalije bile anorektalne kompliacije (24%), sideropenična anemija (15%) i fistule (12%) dok su holelitijaza (5%), nodozni eritem (4%) i perforacija crijeva (4%) kao i komplikacije urinarnog sustava (4%) bile rijeđe. Inestinalne (50%) i ekstraintestinalne komplikacije (53%) su bile najčešće kod bolesnika s ileokolitisom (regionaslni enteritis 38% odnosno 43%, Crohn-kolitis 41% odnosno 32%). Anorektane komplikcije su bile visoke učestalosti u sve tri lokacije boesti (regionalni enteritis- re 24%, ioleokolitis-ic 24%, Crohn-kolitis co 25%). Stenoza crijeva (33%), sideropenična anemija (33%) i slobodna perforacija crijeva (10%) su bile češće komplikacije regionalnog enteritisa (stenoza crijeva ic, 3%), a fistule (13%), masivno krvarenje (3%) i nodozni erutem (5%) ileokolitisa i Crohn-kolitisa. Migratorni periferni artritis je bio češći kod bolesnika sa Croh-kolitisom (20%) /re 14%, ic 13%/, a holelitijaza kod regionalnog entitisa (14%) i ileokolitisa (5%)/co 0/. Kod kroničnog intermitentnog toka boleti (KIA) i kod kontinuirane aktivnosti (KA) su slijedeće komplikacije bile podjednake učestalosti: stenoza crijeva (KIA 20%, KA 22%), anorektalne komplikacije (KIA 24%, KA 22%), globne komplikacije (KIA 11%, KA 17%), pseudopolipoza (KIA 10%, KA 11%) i holelitijaza (KIA 5%, KA 6%). Anemije (16%), fistule (13%) i masivno krvarenje (2%) su bile češće komplikacije kroničnog intermitentnog toka: (KA: anemija 11%, fistule 6%, masivno krvarenje 0%, a slobodna perforacija crijeva (11%), nodozni eritem (11%) i komplikacije urinarnog sustava (12%) kontinirane aktivnosti (KIA: perforacija crijeva 4%, nodozni eritem 2%, urinarne komplikacije 2%). Intestinalne komplikacije su opažene češće s dužinom tra<janja bolesti između 3 i 5 godina. Jedino su fistule bile češće u prvih dvije godinbe bolovanja dok je učestalost ekstraintestinalnih komplikacija rasla s dužinom trajanja bolesti. Kod ulceroznog kolitisa je najučestalija bila sideropenična anemija (18%), pseudopolipoza (15%), zglobne (9%) i kožne komplikacioje (4%) te anorektalne komplikacije i stenoza crijeva (po 5%). Sve ostale komplikacije su bile daleko rijeđe nego kod Crohnove bolesti. Ekstraintestinalne komplikacije su bile češće od intestinalnih komplikacija kod sve tri lokacije bolesti ; pankolitisa 75% (intestinalne- i 40%), kod zahvaćenog lijevog kolona 70% (i 18%) te kod proktosigmoiditisa 42% (i 17%). Zglobne komplikacije nalazimo učestalo u sve tri lokacije bolesti (proktosigmoiditis -pk 14%, lijevi kolon- lk 10%, pankolitis -pk 18%) kao i pseudopolipozu (pk 12%, lk 10%, pk 27%), anemiju ( pk 8%, lk 22%, pk 27%) i anorektalne komplikacije (pk 7%, lk 3%, pk 6%). Kod proktosigmoiditisa su bile najčešće zglobne komplikacije (14%) i pseudopolipoza (12%), sideropenična anemija (8%), anorektalne komplikacije (7%) i komplikacije urinartnog sustava (5%). Kod zahvaćenog lijevog kolona dominirala je anemija (22%), periferni artritis (8%) i pseudopolipoza (10%) dok su kod bolesnika s pankolitisom komplikacije po broju većinom bile najučestalije, a po tipu najraznovrsnije. Sve intestinalne komplikacije su bile učestalije kod kontinuirane aktivnosti bolesti (osim stenoze crijeva koja je bila češća kod kroničnog intermitentnog toka bolesti, 5% (KA 3%), a sve ekstraintestinalne kod kroničnog intermitentnog toka. Ekstraintestinalne komplikacije su bile najučestalije kod bolesnika u prvih pet godina trajanja bolesti dok su intestinalne bile najučestalije iza šeste godine bolovanja.

extraintestinal complication; inflammatory bowel disease

nije evidentirano