hrvatski

Propafenon u liječenju srčanih aritmija - Naša iskustva

Na našem smo odjelu započeli liječenje propafenonom godine 1986. Do ožujka 1995. hospitalizirano je zbog raznih srčanih aritmija 68 djece: ženske 35 (51.5%), muške 33 (48.5%), prosječne dobi 8.4 godine, najmlađe 21 dan, najstarije 16 godina. Većini djece s nedužnim poremećajima sinusnih mehanizama, poremećajima provođenja električnih podražaja ili kod benignih ektopičnih udaraca (34 slučaja) najčešće nismo davali lijekove (17 slučajeva). Kod supraventrikularnih i ventrikularnih ekstrasistola najčešći lijek bio je sulpirid (5), zatim verapamil (4), rjeđe amiodaron (2), ili propafenon (2). Kod supraventrikularnih paroksizmalnih tahikardija češće je primjenjivan propafenon (13) nego ostali antiaritmici: verapamil (10), lanatozid-C (1) i propranolol (1). Kod supraventrikularnih paroksizmalnih tahikardija gdje je utvrđen akscesorni put (sindrom WPW), češće je primjenjivan verapamil (4) nego propafenon (2). Propapafenon je upotrebljavan kao prvi lijek u 9 slučajeva, a u 4 slučaja nakon neuspjelog davanja verapamila. Međutim, u 2 slučaja morali smo prekinuti liječenje propafenonom kao neuspješno primjeniti jednom amiodaron (u IHSS-i + supraventrikularna paroksizmalna tahikardija), a u jednom moracizin ( u ventrikularnoj paroksimalnoj tahikardiji). U paroksizmalnoj tahikardijama s uskim QRS-kompleksom najčešće primjenjivana terapija bila je verapamil (11), rjeđe propafenon (5), dok je u onih sa širokim QRS-kompleksom podjednako primjenjivan verapamil i propafenon (po 2 puta). U zadnje vrijeme radije se daje propafenon, naročito kod mogućnosti postojanja akscesornog puta, dok se kod tahiaritmija sa širokim QRS-kompleksom on primjenjuje kao isključivi antiaritmik.

nije evidentirano

nije evidentirano