hrvatski

Gradski rituali: Sociološki aspekti retradicionalizacije socijalnog života u hrvatskim gradovima nakon 1990.

Povezanost gradova i ritualnih praksi autorica gradi na Weberovoj analizi nastanka gradova na temelju ritualnog čina zakletve i bratimljenja. No, činom nastanka gradova ne završava uloga rituala već grad postaje i pozornica, a nerijetko i poprište raznovrsnih teatralizacija, posebno u razdobljima svetkovina kada se ritualnim praksama na simboličan način obnavlja čin bratimljenja i ujedinjenja, učvršćuje solidarnost zajednice i revitalizira identitet grada. Gradski javni prostori oblikuju se također pod utjecajem ovakvih društvenih događanja. Sam pojam retradicionalizacije smješten je u širi kontekst društvenog razvitka koji, u susretu s mnogim nerazjašnjenim pitanjima i sumnjama, za odgovorima počinje tragati i vraćajući se unatrag &#8211 ; ; posežući u tradicijsku baštinu. Takav trend prisutan je u gotovo svim vidovima života, od gospodarstva i proizvodnje hrane, umjetnosti, posebno glazbe, ali i društvenog života. U tom smislu, autorica drži da je tema gradskih rituala i suvremena sociološka tema, a ne samo predmet antropoloških ili etnoloških radova.

ritual; retradicionalizacija; grad

nije evidentirano