hrvatski

Filozofija i bioetika planinarenja

Knjiga Filozofija i bioetika planinarenja posvećena je filozofskoj naalizi planinarenja kao prirodnog sporta. Nakon uvodnog objašnjenja konteksta rasprave o filozofiji planinarenja i predstavljanja plana knjige, autor kreće u analizu planinarenja kao sporta, kao igre i kao prirodnog sporta, dolazeći do preliminarnog određenja plainarenja kao prirodnog sporta, ali koji nije sveden na svoje sportske elemente, već se u njemu otvara mnogo širi horizont posebnog etosa koji ga čini ne samo sportskom, nego i širom društvenom aktivnošću. Ta kompleksnost planinarenja i njegova etosa se istražuje u nastavku knjige kroz nekoliko dimenzija. Najprije autor u drugom poglavlju radi obuhvatnu analizu nazivlja, termina i značenja vezanih za planinarenje, planinarske aktivnosti i moduse planinarenja kako bi raščistio izuzetnu pojmovnu zbrku s jedne strane, ali i dao adekvatnu jezičnu podlogu za daljnji govor i raspravu o planinarenju. Ta se rasprava i detaljna analiza vrši kroz sljedeća tri poglavlja, U trećem poglavlju autor analizira ontološka pitanja planinarenja trudeći se dati odgovor na pitanje što je to planinarenje, kroz analizu strukture planinarenja kao sportske aktivnosti, uvelike se oslanjajući na fenomenološku analize otjelovljenosti u sportu. U ovom djelu se posebna pažnja posvećuje strukturi planinarenja kao aktivnosti s naglaskom na specifičan intenzitet u planinarenju koji se često povezuje s sa stanje optimalnog iskustva, tzv. flowa. U četvrtom poglavlju se autor okreće epistemološkim pitanjima o planinarenju i to u dva pravca. Najprije analizira konstrukciju znanja i spoznaja o planinarenju, odnosno istražuje (samo)poimanje i konstrukciju planinarskog identiteta. Potom se okreće analizi spoznaja koje se mogu steći u, odnosno kroz planinarenje nudeći uvod u fenomenološku analizu planinarenja. U ovom se poglavlju nalazi i obimna analiza estetike planinarenja s obzirom da se estetsko iskustvo ne uzima kao intrinzično vezano za planinarenje, ali u praktičnom smsislu se otkriva kao inherentna, prateća značajka planinarenja pa je utoliko podvedena pod epsitemološku dimenziju analaize kao dio specifične fenomenologije planinarenja. Peto poglavlje je posvećeno etici i bioetici planinarenja. Na početku autor nudi analizu vrijednosti, pratećih vrlina i pripadnih načela u etičkoj sferi planinarskog djelovanja priu čemu se razlučuje one u odnosu prema samom planinaru, prema drugim planinarima te prema okolišu u cjelinu. Drugi je dio ovog poglavlja posvećen osvrtu na pedagogiju planinarenja, odnosno na pedagoške implikacije prije svega prethodno razmotrene etike planinarenja. Naposljetku autor govori o bioetici planinarenja kao prirodnom nastavku filozofije planinarenja uslijed iznimno kompleksnog etosa koji sačinjava ne samo specifičnu životnu filozofiju već i osebujan bioetički svjetonazor.

filozofija, bioetika, prirodni sportovi, planinarenje, terminologija

nije evidentirano