hrvatski

Inspiracije i inovacije u slikarstvu Federica Baroccija

Federico Fiori Barocci (1535. – 1612.), slikar rodom iz Urbina, bio je aktivan u drugoj polovini 16. te u prvoj polovini 17. stoljeća. Pretežito je djelovao u rodnom gradu i obližnjim mjestima, gdje se prvotno i školovao. U formativnom periodu Barocci je posjetio Rim (prvi puta 50-ih, a drugi puta 60-ih godina 16. stoljeća). Upravo je ondje imao prilike pobliže upoznati slikarska djela Rafaela, Michelangela, Tiziana i Correggia. Ciklus Baroccijevih radova nastalih za vrijeme boravka u Rimu (i neposredno nakon) pokazuje oslanjanje na rješenja i stileme spomenutih slikara, posebice Rafaela i Correggia. Iako fascinacija majstorima cinquecenta u Baroccijevom slikarstvu ostaje trajna, na slikama naslikanima nakon 1565. godine, primjetno je usvajanje i novih, posttridentskih tendencija. Slikarskim i tehničkim inovacijama Barocci se udaljio od visokorenesansnog i kasnomanirističkog likovnog jezika. Ključni elementi njegova slikarstva su specifični kolorit, efekti svjetla i tipologija figura, a ono što posebno čini njegovi stil prepoznatljivim je nota emotivne duhovnosti i sentimentalne topline koju postiže na slikama te lijepi, slatki sakralni prizori koji su obogaćeni detaljima iz svakodnevnog života. Baroccijeve pale, mnogobrojne skice, studije, crteži te bakropisi znatno su utjecali na razvoj talijanskog i flamanskog posttridentskog slikarstva, grafike i skulpture što je također analizirano u radu.

Federico Barocci, Urbino, posttridentsko slikarstvo, inovacije, inspiracije, utjecaji

nije evidentirano