hrvatski

Utjecaj vrste dvovalentnog kationa na formiranje i svojstva polielektrolitnog višesloja poli(dialildimetilamonijev klorid)/poli(natrijev 4-stirensulfonat)

Polielektroliti su makromolekule građene od jedne ili više monomernih jedinica koje se ponavljaju u strukturi. Naizmjeničnom adsorpcijom pozitivnih i negativnih polielektrolita (tzv. sloj-po-sloj metodom) na nekoj površini nastaju polielektrolitni višeslojevi.[1] Svojstva dobivenih filmova ovise o eksperimentalnim parametrima poput korištenih polielektrolita, vrste supstrata, ionske jakosti te vrste pozadinske soli.[2, 3] U ovom istraživanju proučeno je kako vrsta dvovalentnog kationa utječe na svojstva višesloja pripravljenog od poli(dialildimetilamonijeva klorida) i poli(natrijeva 4-stirensulfonata). Izabrani kationi su Mg2+, Ca2+, Sr2+, Ba2+, Ni2+, Zn2+ i Cu2+. Elipsometrijom je praćen rast filmova do deset slojeva, a morfologija i površinska hrapavost određeni su mikroskopom atomskih sila. Tenziometrijom je praćena promjena močivosti površine prilikom adsorpcije svakog polielektrolitnog sloja. Dobiveni rezultati ukazuju da kod kationa zemnoalkalijskih metala postoji ion-specifični efekt koji nije uočen kod kationa prijelaznih metala. Tako su debljine (d), hrapavosti (Rq) i močivosti (θ) filmova priređenih u prisutnosti kationa prijelaznih metala slične, dok se ova svojstva međusobno razlikuju za višeslojeve priređene u prisutnosti kationa zemnoalkalijskih metala.

polielektrolitni višeslojevi, ion-specifični efekti

nije evidentirano