hrvatski

Nadoknada marginalnog grebena kod opsežnog gubitka tvrdih zubnih tkiva

Duboke aproksimalne karijesne lezije vrlo su učestale u svakodnevnom kliničkom radu. U modernoj stomatologiji cilj je osigurati trajnost direktne ili indirektne restauracije kod opsežno izgubljenih zubnih tkiva uz naglasak na estetiku nadomjestka. Uklanjanjem dubokih karijesnih lezija nastaje subgingivna preparacija koja seže ispod caklinsko-cementnog spojišta. Takav defekt je teško nadoknaditi jer je otežana vidljivost, održavanje suhog radnog polja a time i izrada odgovarajućeg direktnog ispuna, a kod indirektnih nadomjestaka otiskivanje preparacije i njihovo cementiranje. Kirurško produljenje kliničke krune zuba može biti jedno od rješenja kada se razina gingive kirurški spušta kako bi se omogućio pristup granici preparacije. Takav pristup ima i svoje nedostatke kao što su narušavanje biološke širine, gubitak pričvrstka, dentinska preosjetljivost i moguće eksponiranje furkacije korijena. Restaurativni postupak kojim bi se minimalno invazivno osiguralo podizanje ruba preparacije u jednoj posjeti uz pomoć kompozitnih smola naziva se nadoknada marginalnog grebena ili eng. deep margin elevation. Tehniku su prvi put opisali 1998. godine Dietschi i Spreafico. Uz pomoć posebno oblikovanih matrica osigurava se suho radno polje i inkrementima kompozita podiže granica preparacije 2 milimetra supragingivno. Uz primarnu prednost očuvanja zuba koji su često bili osuđeni na ekstrakciju zbog nemogućnost restauracije, tehnika ima nekoliko dodatnih prednosti kao što su smanjen broj komplikacija, mogućnost otiskivanja u istoj posjeti i minimalna invazivnost. U slučaju indirektne restauracije, nakon izrade marginalnog grebena kompozitom napravi se bite-wing snimka za procjenu rubnog zatvaranja te ako se procijeni da je rezultat zadovoljavajući, slijedi otiskivanje, izrada nadomjestka i njegovo cementiranje.

karijes ; nadoknada marginalnog grebena ; opsežan gubitak tvrdih zubnih tkiva

nije evidentirano