hrvatski

Identifikacija i kvantifikacija proteina djelomično neuređene tercijarne strukture (IDP) ekotipova uročnjaka (Arabidopsis thaliana L.) nakon izlaganja suši

Nedostatak vode jedan je od glavnih čimbenika okolišnog stresa, a s obzirom na klimatsku regiju, on može biti dugotrajan ili kratkotrajan i nasumičan. Sesilni organizmi poput biljaka, morali su razviti posebne strategije kojima prebrođuju i preživljavaju sušna razdoblja. Neke od tih strategija variraju s obzirom na genotip. U sklopu ovog diplomskog rada, suši su izložena četiri ekotipa biljke Arabidopsis thaliana, porijeklom iz četiri različite klimatske regije. Razlike u toleranciji nedostatka vode ustanovljene su na razini proteoma. Stanični proteini su izolirani nakon čega su uspoređivane relativne koncentracije proteina djelomično neuređene strukture (IDP). IDP sudjeluju u integraciji signalnih puteva te stoga imaju bitnu ulogu u mnogim biljnim procesima, uključujući one koji odgovaraju na abiotički stres, štiteći stanicu. Četrdeset je točaka izrezano iz gelova, i u njima je spektrometrijom masa identificirano 25 IDP. Razina neuređenosti IDP potom je određena bioinformatičkim alatima. Za njih 15, razina neuređenosti proteina je preko 0, 5 što znači da su većinski neuređeni. Utvrđene su i uspoređivane razlike aktivnosti enzima peroksidaze kao izravan pokazatelj jačine oksidativnog stresa te relativne koncentracije proteina Hsp70 (engl. heat-shock protein) kao indikatora generalnog stresa. Očituje se povećanje aktivnosti enzima peroksidaze i ekspresije Hsp70 u sušnim uvjetima u usporedbi s kontrolom.

neuređenost proteina ; Hsp70 ; gvajakol peroksidaza ; abiotski stres

nije evidentirano