hrvatski

Povezanost gena sustava HLA u bolesnika sa šećernom bolesti tipa 1 i pridruženih autoimunih bolesti

Cilj istraživanja: Cilje je ispitati učestalost pojedinih alela HLA sustava u osoba sa T1DM i pridruženim autoimunim bolestima štitnjače, probavnog sustava i kože, te ispitati razlike s obzirom na spol i dob u vrijeme dijagnosticiranja bolesti. Ustroj studije: Presječna studija s povijesnim podacima Ispitanici i metode: Ispitanici su bolesnici upućeni na obradu u Klinički zavod za transfuzijsku medicinu na HLA tipizaciju. Podaci su prikupljeni pretraživanjem bolničkog informacijskog sustava KBC Osijek (nalazi HLA tipizacije, pridružene autoimune bolesti štitnjače, probavnog sustava i kože ; dob i spol). Rezultati: Istraživanje je provedeno na 147 ispitanika s T1DM (51, 7% žene, 48, 3% muškarci). Najučestalije autoimune bolesti su bile AI štitnjače (24, 5%). Nema značajne razlike u raspodijeli ispitanika s obzirom na spol, dok se značajno razlikuje raspodjela ispitanika po dobnim skupinama. Najučestaliji HLA aleli u muškaraca su HLA-DRB1*03, - DQA1*05, -DQB1*02, a u žena HLA-DRB1*03, -DQA1*03, - DQB1*03(DQ8). Ispitanici s T1DM imali su češće haplotip DRB1*03- DQA1*05-DQB1*02, a ženski ispitanici sa T1DM imale su češće haplotip DRB1*08-DQA1*03-DQB1*03(DQ8). Nema značajne razlike u raspodijeli ispitanika s obzirom na prisutnost AI štitnjače u odnosu na HLA-DQB1*03(DQ8) ; ali ima s obzirom na AI probavnog sustava u odnosu na HLA-DRB1*11 ; AI kože u odnosu na HLA-DQB1*05. Zaključak: Pojedini HLA aleli su povezani s ranijom pojavom T1DM i AI bolesti. Pojavnost T1DM u populaciji je sve veća te je pravilno razumijevanje mehanizma nastanka važno za ranu dijagnozu T1DM i pridruženih AI bolesti.

autoimune bolesti ; humani leukocitni antigen ; šećerna bolest tip 1

nije evidentirano