hrvatski

Hidrotermalna sinteza kompozita vodljivi polimer/reducirani grafenov oksid

Povećani interes za „zelenu“ kemiju i ekološki prihvatljivim sintezama doveo je do razvoja raznih pristupa redukciji grafenova oksida (GO) kao alternativa tradicionalnim kemijskim procesima. Jedan od tih postupaka je i hidrotermalna sinteza. Prednosti hidrotermalne sinteze nad klasičnim metodama redukcije su, osim što osigurava bolju kontrolu procesnih parametara i stupnja redukcije, omogućava korištenje vode koja pri povišenim temperaturama i tlaku djeluje kao reducens i omogućuje heterolitičko cijepanje veza. Proces u konačnici dovodi do uklanjanja kisikovih funkcionalnih skupina na GO i djelomične regeneracije sp2 domena [1]. Negativna posljedica uklanjanja kisikovih skupina je aglomeracija grafenskih listova što dovodi do smanjenja njegove specifične površine. Jedna od djelotvornih strategija smanjenja aglomeracije je funkcionalizacija GO pseudokapacitivnim materijalima [2]. Prisutnost vodljivog polimera poput polianilina, polipirola i poli(orto- fenilendiamina) unutar strukture grafenskih listova rezultira smanjenjem aglomeracije grafena čime se poboljšava njegov elektrokemijski odziv. Nadalje, pseudokapacitivna svojstva vodljivog polimera mogu pridonijeti povećanju količine uskladištenog naboja u slučaju kad se ovaj materijal koristi u superkondenzatorima.U ovom radu ispitana je mogućnost simultane redukcije GO u rGO i oksidacije monomera u vodljivi polimer pri čemu se očekuje da će biti dobiven kompozitni materijali poboljšanih svojstava u odnosu na svojstva čistog rGO dobivenog hidrotermalnom redukcijom. Uvid u elektrokemijska svojstva dobiven je korištenjem cikličke voltametrije (CV) dok su strukturna i morfološka svojstva određena FTIR spektroskopijom te pretražnim elektronskim mikroskopom (SEM).

Hidrotermalna sinteza ; kompoziti ; vodljivi polimer : reducirani grafenov oksid

nije evidentirano