hrvatski

Psihosocijalni aspekti graničnog poremećaja ličnosti

Granični poremećaj ličnosti najčešće se javlja u kasnoj adolescenciji ili mlađoj odrasloj dobi, a njegova najjasnija prezentacija je u odrasloj dobi, nakon završetka psihološkog sazrijevanja. Simptomi ovog poremećaja manifestiraju se nestabilnim afektom, impulzivnim ponašanjem, poremećajem identiteta, nestabilnim interpersonalnim odnosima i mogućim pogreškama u testiranju realnosti što sve može rezultirati značajnim poteškoćama osobnog, obiteljskog, roditeljskog, socijalnog i radnog funkcioniranja. Prognostički dodatnu otegotnu okolnost predstavljaju i česti komorbiditeti (afektivni poremećaji, anksioznost i zlouporaba sredstava ovisnosti itd). Etiološki čimbenici poremećaja su mnogobrojni i nedovoljno poznati, a na razini današnjih saznanja uključuju interakciju bioloških predispozicija i okolišnih faktora. U liječenju i skrbi za osobe s graničnim poremećajem ličnosti, uz psihoterapiju i socioterapiju (i po potrebi farmakoterapiju), neophodna je i primjena sveobuhvatnih psihosocijalnih intervencija pri čemu ključnu ulogu imaju socijalni radnici. Pravodobno prepoznavanje etioloških čimbenika i poduzimanje mjera iz nadležnosti socijalnih radnika u okviru sustava socijalne skrbi može pridonijeti prevenciji javljanja ovog poremećaja ličnosti, dok mjere i intervencije koje se primjenjuju prema oboljelim osobama mogu pomoći u njihovoj rehabilitaciji i dobrobiti, kao i dobrobiti članova njihove obitelji.

granični poremećaj ličnosti ; socijalni radnik ; psihosocijalne intervencije

nije evidentirano