hrvatski

Neka razmatranja o hipokratskoj medicini i njezinom diskursu

Materijalna i misaona dostignuća antičke Grčke nalaze se u temeljima tradicije zapadne civilizacije i tako predstavljaju polazište raznovrsnim i brojnim suvremenim istraživanjima antike. U fokusu ovih razmatranja nalazi se racionalna medicina klasične Grčke čija se pojava smatra iznimno važnim događajem u intelektualnoj povijesti Zapada. U tradiciji novog filozofskog pristupa svijetu prirode i prirodnih fenomena antička grčka racionalna medicina po prvi put stvara nove teorijske i praktične medicinske sustave u suštini lišene magijskih i religijskih elemenata. Rađa se nova koncepcija zdravlja i bolesti prema kojoj se ti fenomeni tumače kao prirodni događaji podložni prirodnim zakonitostima koji se mogu empirijski istraživati. Temeljni pisani spomenik i tekstovni izvor racionalne medicine antičke Grčke je zbirka Corpus Hippocraticum, korpus tematski i kronološki raznolikih spisa anonimnih medicinskih autora, objedinjenih oko imena Hipokrata, najznamenitijeg liječnika antike. Razmatranja hipokratskog disursa predstavljena u ovom članku temelje se na lingvističkoj analizi sedamnaest hipokratskih spisa-O tkivima, O drevnom liječništvu, O liječničkom umijeću, O vjetrovima, O prehrani, sedam knjiga spisa Epzdem0· e, O zraku, vodama i mjestima, O mjestima na čovjeku, O prognozi, O predviđanju I i O predviđanju II. Spisi su odabrani prema skupu kriterija koji sačinjavaju elementi relativne starosti spisa, autora, stupnja stručnosti teme i postulirane publike, usmene ili pismene orijentacije teksta, žanrovske pripadnosti i šireg konteksta teksta (elementi interakcije medicine i filozofije, odnos medicine i retorike, potrebe i zahtijevi javne komunikacije).

starogrčka medicina ; znanost u antici ; antički Fachsprachen ; formranje profesionalnog diskursa

nije evidentirano