hrvatski

Primjena mikrokalorimetra za sagorjevanje kod karakterizacije zaštitnih svojstava goveđe kože

Kvaliteta i svojstva otpornosti na gorenje (toplinu i plamen) ključni su za odabir kože pri proizvodnji zaštitnih vatrogasnih čizama. Tijekom gašenja požara koža je izložena ekstremno visokim i/ili niskim temperaturama, kemikalijama (kiselinama i lužinama), mehaničkim opterećenjima i sl. Svojstva otpornosti na gorenje testirana su na dva uzorka goveđe kože (GK1, GK2). Ispitivanje otpornosti na gorenje provedeno je u skladu sa zahtjevima tehničkih standarda za ispitivanje otpornosti na gorenje: HRN EN ISO 15090: 2012 - Obuća za vatrogasce. Oba uzorka pojedinačno su testirana u skladu s HRN EN ISO 15025: 2016 - Zaštitna odjeća - Zaštita od plamena - Metoda ispitivanja ograničenog širenja plamena. Ispitni postupak proveden je "Metodom ispitivanja širenja plamena". Za što preciznije karakteriziranje uzoraka u istraživanju je upotrijebljen mikrokalorimetar za sagorijevanje (MCC), Govmark, Velika Britanija, koji omogućava maksimalnu brzinu zagrijavanja sličnu stopi zagrijavanja u požarima, i mjeri različite parametre koji doprinose karakterizaciji uzorka s obzirom na zapaljivost. Mjerenje navedenih uzoraka na MCC provedeno je u skladu s ASTM D7309. Analiza fizikalno-kemijskih svojstava uzoraka izvedena je pomoću Fourierove transformacijske infracrvene spektroskopije (FT- IR). Površinska morfologija uzoraka proučavana je korištenjem Field Emission Scanning Electron Microscopy (FE-SEM). Na uzorcima nisu vidljive prirodne karakteristike lica kože. Uočene (prikazane) nepravilnosti uzorka VK2 pripisuju se umjetnom licu. Iz dobivenih rezultata HRR vidljivo je da uzorak GK1 ima bolju toplinsku stabilnost od uzorka GK2.

goveđa koža, otpornost na gorenje, MCC analiza, FTIR-ATR, FE-SEM

nije evidentirano