hrvatski

Socijalistička modernizacija grada: iskustvo Hrvatske

Rad obrađuje razdoblje socijalističke modernizacije urbanih sredina Hrvatske koja je vođena ideološki oblikovanim administrativnim mjerama, izostankom pluralnosti društva i privatne ekonomske inicijative. Socijalistička je politika modernizaciju najbrže promovirala u urbanim prostorima gdje je, uz tehničke, provodila kulturne i simboličke zahvate. Socijalistički grad trebao je postati idealan grad koji zadovoljava sve potrebe „radnih ljudi”. Industrijalizaciju i urbanizaciju pratile su migracije radne snage iz ruralnih u urbana područja. Zbog velikog broja novih stanovnika gradova, vlasti su poklanjale veliku pozornost stambenim politikama. Ubrzana izgradnja rezultirala je neskladom s postojećom urbanom i komunalnom infrastrukturom. Posljedice polustoljetne socijalističke modernizacije gradova bile su najvidljivije u promijenjenim strukturama stanovništva. Na početku promatranog razdoblja samo je ¼ stanovništva živjela u gradovima, da bi pri završetku socijalističke vlasti taj udio bio natpolovičan. Negativne posljedice socijalističke modernizacije gradova ogledaju se u polariziranom razvoju najvećih urbanih središta, neravnomjerno razvijenoj mreži srednjih i manjih gradova i depopulaciji znatnog dijela ruralnog prostora države. The paper deals with the period of socialist modernization in Croatian urban areas, guided by the ideologically determined administrative measures, the absence of pluralist society, and private economic initiatives. Socialist policy especially promoted modernization in urban areas, where technical interventions were accompanied by cultural and symbolic activities. The socialist city was to become an ideal city that met all the needs of the “working classes”. Industrialization and urbanization caused the migration of labour force from rural to urban areas. Due to the large number of new residents in towns, the authorities paid much attention to the housing policy. Accelerated construction resulted in a discrepancy with the existing urban and communal infrastructure. The consequences of half a century of socialist modernization are especially visible in the altered structure of urban population. At the beginning of the observed period, only one quarter of the population lived in cities, but at the end of the socialist regime this ratio was more than a half. The negative consequences of socialist modernization in the cities are evident in the polarized development of the major urban centres, the unevenly developed network of medium-sized and small towns, and the depopulation of a significant part of rural areas.

socijalistička modernizacija, gradovi, urbanizacija, Hrvatska

nije evidentirano