hrvatski

Ekonomsko određenje književnosti

Na početku novog milenija zamijećena je inicijativa predstavljena pod nazivom Kreativna ekonomija čija je temeljna misija bila usmjerena na uspostavljanje novog ekonomskog okruženja u razvoju Nove Engleske (New England) pružanjem podrške umjetnosti i kulturi kao novom industrijskom klasteru. Horvat i suradnici (2003) upozoravaju kako je Kreativna inicijativa definirala tri ključna fenomena (kreativni klaster, kreativnu radnu snagu i kreativnu zajednicu) i time ostvarila temelje kreativne industrije u nastajanju. Suvremena se književna produkcija tako promatra kao jedan sektor kreativne industrije čiji se obrazac u hrvatskim akademskim radovima naglašava u svom lokalnom i kontekstualnom značenju spram svakodnevnih procesa nakladničkih i izdavačkih aktivnosti, odnosno u čijem se proučavanju razmatra kao specifičan proizvod kulturnoga dobra (Horvat i Tomašević, 202 ; Tomašević, 205). Slobodna tržišna ekonomija te pristup internetu omogućili su čita- teljskoj publici širi uvid u svjetska kretanja književne produkcije, a teorijske mijene u drugoj polovici 20. stoljeća usmjerile su književne teoretičare i kulturologe na masovnu i popularnu kulturu te su se njihove rasprave umjesto dotadašnje usmjere- nosti na umjetnička djela usmjerile na rasprave o popularnim proizvodima (Juvan, 20) – proizvodima često oblikovanim paradigmom žanrovske književnosti.

čitatelji, nakladništvo, autori, kreativna ekonomija, kreativna industrija

nije evidentirano