hrvatski

Povezanost religioznosti i bračne kvalitete s doživljajem roditeljske kompetentnosti

Cilj ovog istraživanja bio je ispitati doprinos religioznosti i bračne kvalitete u objašnjenju doživljaja roditeljske kompetentnosti te ispitati medijacijski učinak bračne kvalitete u odnosu između religioznosti i doživljaja roditeljske kompetentnosti kod muškaraca i žena. Polazeći od Belskyjevog modela determinanti roditeljskog ponašanja (1984), prema kojemu su iskustvo i kvaliteta roditeljstva pod utjecajem tri skupine čimbenika: karakteristike roditelja, karakteristike djeteta te karakteristike obitelji i šireg društvenog konteksta ; za potrebe ovog rada postavljen je model medijacijskog učinka bračne kvalitete na odnos religioznosti i doživljaja roditeljske kompetentnosti. Za mjerenje religioznosti korišteni su Upitnik religioznosti (Ljubotina, 2004) i Skala zajedničkih religijskih aktivnosti (Mahoney i sur., 1999), za mjerenje bračne kvalitete Indeks bračne kvalitete (Norton, 1983) i Revidirana skala prilagodbe u dijadi (Busby i sur., 1995), za mjerenje doživljaja roditeljske kompetentnosti Skala osjećaja roditeljske kompetentnosti (Johnston i Mash, 1989 ; hrvatski prijevod Reić Ercegovac, 2010) te za mjerenje sociodemografskih obilježja sudionika korišten je upitnik konstruiran za potrebe ovog istraživanja. U istraživanju je sudjelovalo 408 sudionika, od čega je 228 žena i 180 muškaraca. Rezultati su pokazali da se muškarci i žene ne razlikuju u individualnoj religioznosti, no da muškarci izvještavaju o učestalijim zajedničkim religijskim aktivnostima sa suprugama, da su zadovoljniji brakom, da procjenjuju boljom međusobnu prilagodbu partnera u bračnom odnosu te da izvještavaju o višem doživljaju roditeljske kompetentnosti u odnosu na žene. Za testiranje medijacijskog učinka bračne kvalitete na odnos religioznosti i doživljaja roditeljske kompetentnosti provedene su medijacijske analize u programu Process makroa za SPSS (Hayes, 2012), četiri na uzorku muškaraca i četiri na uzorku žena. Rezultati provedenih medijacijskih analiza potvrđuju pretpostavljeni medijacijski učinak na uzorku muškaraca, dok je kod žena taj učinak bio neznačajan jedino u modelu koji je testirao neizravni učinak individualne religioznosti, putem bračnog zadovoljstva, na doživljaj roditeljske kompetentnosti.

Religioznost ; zajedničke religijske aktivnosti ; prilagodba u bračnom odnosu ; bračno zadovoljstvo ; doživljaj roditeljske kompetentnosti

nije evidentirano