hrvatski

Utjecaj sterigmatocistina na oksidacijski stres u mužjaka štakora soja Wistar

Sterigmatocistin je mikotoksin strukturno sličan aflatoksinu te je prekursor u biosintezi aflatoksina B1 (AFB1) i G1 (AFG1). Sintetizira ga 55 različitih vrsta plijesni koje pripadaju filogenetički i ekološki različitim rodovima. PronaĎen je u različitim prehrambenim namirnicama i nakon procesa obrade te u unutrašnjim vlaţnim prostorima i prašini. Ciljni organi njegovog djelovanja tijekom akutne izloţenosti su bubrezi i jetra. LD50 za oralnu izloţenost iznosi 160 mg kg-1 t.m. Do sada poznati mehanizam djelovanja povezan je s nastankom egzoepoksida te formiranjem DNA- adukata te se zbog toga pretpostavlja da je mehanizam djelovanja povezan s nastanskom oksidacijskog stresa. U ovom radu istraţena je uloga sterigmatocistina u nastanku oksidacijskog stresa u muških štakora soja Wistar. Štakori su jednokratno tretirani sterigmatocistinom u tri različite doze: 1/4, 1/8 i 1/16 LD50 (40, 20 i 10 mg kg-1 t.m.). U tkivima bubrega i jetre te krvnoj plazmi mjereni su različiti parametri oksidacijskog stresa: aktivnosti enzima superoksid dismutaze, katalaze i glutation peroksidaze, koncentracija reduciranog glutationa i malondialdehida. Iz rezultata je vidljivo da sterigmatocistin uzrokuje oskidacijski stres, no u svrhu otkrivanja mehanizma toksičnosti sterigmatocistina potrebna su daljna istraţivanja.

mikotoksini, antioksidativni enzimi, slobodni radikali

nije evidentirano