hrvatski

“NAIVNA” ARTERIJSKOVENSKA MALFORMACIJA BUBREŽNOG PRESATKA

Arterijskovenska malformacija (AVM) ili fistula rijetka je komplikacija perkutane biopsije bubrega (pa tako i bubrežnog presatka) i javlja se u 0, 34 – 6, 3 % slučajeva. Pojavnost AVM-a iznimno je rijetka bez prethodnog jasnog iatrogenog ili traumatskog uzroka te se tada najčešće pripisuje prirođenim čimbenicima, s incidencijom od 0, 04 %. Većina AVM-a nije klinički značajna, međutim, može se očitovati pogoršanjem bubrežne funkcije, arterijskom hipertenzijom ili hematurijom, što je i indikacija za aktivno, najčešće endovaskularno liječenje. Prikazujemo slučaj bolesnice kojoj je 4 godine nakon uspješnog bubrežnog presađivanja otkriven AVM, a bez prethodne biopsije ili traume presatka. Bolesnica S.J. je u dobi od 65 godina bila primateljica bubrežnog presatka od nesrodne nežive osobe identične dobi kojoj prijeeksplantacijski nisu zabilježene morfološke posebnosti bubrega ili odstupanja od normalne bubrežne funkcije, uz 4 nepodudarna od testiranih 6 HLA alela. S.J. je prethodno provela godinu dana na peritonejskoj dijalizi zbog kronične bubrežne bolesti uzrokovane arterijskom hipertenzijom. Presadak uredne morfologije imao je po jednu bubrežnu arteriju i venu, “nulta” biopsija presatka nije učinjena, a vrijeme hladne ishemije iznosilo je 13 sati. Transplantacijski postupak protekao je uredno, uz intraoperativnu pojavu diureze te u ranom poslijeoperacijskom razdoblju nije bilo posebnosti niti potrebe za hemodijalizom, dok su nalazi color Dopplera (CD) presatka u tom razdoblju dva puta bili uredni. Imunosupresivni je protokol uključivao takrolimus, mikofenoličnu kiselinu i kortikosteroide. Na sljedećim ambulantnim kontrolama prati se stabilna funkcija bubrežnog presatka (kreatininemija oko 115 umol/l), uz prolazna pogoršanja funkcije uzrokovana ponavljanim infekcijama mokraćnog sustava. Četiri godine nakon presađivanja, zbog pogoršanja funkcije presatka (kreatininemija 161 umol/l), učinjen je kontrolni CD presatka te je postavljena sumnja na hemodinamski značajno suženje glavnog arterijskog stable presatka. Interventni radiolog selektivnom angiografijom arterija desne polovine zdjelice isključuje prisutnost navedenog suženja, ali pronalazi konglomerat nepravilnih krvnih žila gornjeg pola presatka, s izrazito brzim prolaskom kontrasta i punjenjem venske cirkulacije. Učinjena je i kompjutorizirana tomografija zdjelice koja potvrđuje idiopatski “high-flow” AVM s višestrukim arterijskovenskim fistulama presatka. S obzirom na izostanak značajnijeg napredovanja kronične bubrežne bolesti presatka, normotenzivnost, odsutnost hematurije ili drugih simptoma, određeno je konzervativno liječenje, odnosno praćenje AVM-a. Pojava AVM-a u presatku naše bolesnice iznenađuje s obzirom na odsutnost otvorene ili perkutane biopsije te druge bubrežne mehaničke ozljede. Može se zaključiti da se radi o naivnom AVM-u, raritetu u bubrežnoj patologiji, a prvom opisu u bubrežnom presatku prema dostupnim publikacijama. Liječenje vođeno kliničkim, laboratorijskim i radiološkim pokazateljima ne bi trebalo odstupati od liječenja “uobičajenog”, iatrogeno uzrokovanog AVM-a. Alternativa konzervativnom liječenju je endovaskularna okluzija AVM-a, odnosno selektivna embolizacija zahvaćenih arterijskih ogranaka presatka.

arterijskovenska malformacija, bubrežni presadak

nije evidentirano