hrvatski

Udio izotiocijanata u eteričnom ulju sjemenki bijele, smeđe i žute gorušice nakon klasičnih i modernih tehnika ekstrakcije

Bijela (Sinapis alba L.), smeđa (Brassica juncea L.) i crna (Brassica nigra L.) gorušica spadaju u porodicu Brassicaceae koja je poznata po zastupljenosti biološki aktivnih spojeva -glukozinolata. Oštećenjem biljnog tkiva glukozinolati dolaze u kontakt s endogenim enzimom mirozinazom, pri čemu nastupa njihova hidroliza i nastaje niz hlapljivih i biološki aktivnih spojeva. 1 U razgradne produkte glukozinolata spadaju i izotiocijanati, biološki aktivni spojevi koji su odgovorni za karakterističnu aromu gorušice. Glukozinolat karakterističan za bijelu gorušicu je sinalbin (4-hidroksibenzil glukozinolat) čijom hidrolizom nastaje benzil-izotiocijanat, dok je kod smeđe i crne gorušice glavni glukozinolat sinigrin (alil-glukozinolat) čijom hidrolizom nastaje alil-izotiocijanat. 2, 3 Uz lipidnu komponentu koja sačinjava veliki dio kemijskog sastava sjemenki gorušice (20-30%), sjemenke sadrže i eterična ulja. Cilj ovoga istraživanja bio je ekstrahirati eterična ulja iz bijele, smeđe i crne gorušice koristeći klasične tehnike ekstrakcije (destilacija u aparaturi po Clevengeru i ekstrakcija nakon autolize) te modernu tehniku ekstrakcije mikrovalovima. 4 Nadalje, cilj rada bio je odrediti iscrpak eteričnih ulja i udio glavnih spojeva u njima nakon provedenih ekstrakcijskih postupaka uz pomoć tehnike plinske kromatografije s plameno ionizacijskim detektorom (GC-FID). Također, u istraživanju je ispitana površinska struktura različitih sjemenki gorušice koristeći tehnike optičke i pretražne elektronske mikroskopije (SEM).

izotiocijanati ; Sinapis alba ; Brassica juncea ; Brassica nigra ; mikrovalovima potpomognuta izolacija ; GC-FID

nije evidentirano