hrvatski

Termodinamika kompleksiranja kationa zemnoalkalijskih metala s fluorescentnim derivatom kaliks[4]arena

Kaliksareni su makrociklički oligomeri koji se sastoje od četiri ili više fenolnih podjedinica povezanih metilenskim skupinama u ortho- položaju fenola. Specifičan oblik i mogućnost njihove funkcionalizacije čine kaliksarene zanimljivim molekulama domaćinima za razne neutralne i nabijene goste. Da bi se povećao afinitet za vezanje kationa, najčešće se na donji obod kaliksarena uvode ketonske, esterske ili amidne skupine. Funkcionalizacijom kaliksarena fluorescentnim supstituentima moguće je prirediti visokoosjetljive senzore za niz kemijskih vrsta, pri čemu ti supstituenti, osim što su zaslužni za fluorescenciju spoja, mogu sudjelovati i u vezanju kationa. U ovom radu proučavana su kompleksacijska svojstva derivata kaliks[4]arena koji, osim tercijarnih amidnih supstituenata, kao dio veznog mjesta posjeduje i fenantridinske fluorofore čija su potencijalna kation-vezujuća svojstva temeljena na prisustvu aromatskih dušikovih atoma. Mikrokalorimetrijskim, spektrofotometrijskim i fluorimetrijskim titracijama istražene su odgovarajuće reakcije kompleksiranja s kationima zemnoalkalijskih metala u više otapala (acetonitril, metanol, etanol). Odabir otapala zasnovan je na topljivosti liganda, solvatacijskim svojstvima i mogućnosti povezivanja vodikovim vezama. Određene su konstante stabilnosti kompleksa te standardne entalpije i entropije reakcija kompleksiranja. Također, istražen je utjecaj otapala i vezanja kationa na intenzitet fluorescencije navedenog kaliksarena te njegova potencijalna primjena kao fluorescentnog kationskog senzora. Da bi se stekao dojam o mogućim strukturama istraživanog spoja i njegovih kompleksa te utjecaj inkluzije molekula otapala u hidrofobnu kaliksarensku šupljinu, provedene su odgovarajuće simulacije molekulske dinamike.

Fluorescencija ; kaliksareni ; receptori kationa ; solvatacija ; termodinamika

nije evidentirano