hrvatski

Virtualna dimenzija ljudske prirode

Teorijska pretpostavka ovog istraživanja pretpostavlja virtualnu antropološku i filozofsku kategoriju, kao modalitet bitka i konstitutivnog stanja čovjeka budući da, nasuprot drugih živih bića, ne posjeduje kruti instinktivni aparat i odgovarajuće okruženje. Taj ga nedostatak 'specijalizacije' izlaže obilju podražaja, te ga čini otvorenim brojnim mogućnostima. Stoga se suvremeni čovjek nalazi u nedoumici da, s jedne strane, nastavi s namjerom vladanja nad prirodom u svojevrsnoj zabludnoj svemoći do koje je došao izgradnjom virtualne i umjetne stvarnosti, čija je cijena sveprisutni osjećaj otuđenja i gubitka smisla ; dok, sa druge strane, uzimajući u obzir da je on biološki entitet, tehniku osmišljuje kao temeljnu antropološku kategoriju, što ga tjera u stalnoj potrazi za novim tjelesnim i mentalnim identitetom. Na taj način klasičnom dualizmu tijela i duše klasične tradicije moderne, zamjenjuje se i oživljuje stav u kojemu ova dva entiteta suživljuju i međusobno se integriraju, posredstvom komunikacije koja je tehnološki posredovana. Nije više čovjek taj koji se kulturno u svijetu konstruira posredstvom tehnike, već je tehnologija koja to čini ulazeći u njegovo tijelo.

virtualnost, antropologija, tehnika, ljudska priroda, cyberantropologija, alkemija, cyberpunk

nije evidentirano