hrvatski

ULOGA SVJETSKIH REZERVNIH VALUTA U MEĐUNARODNOJ LIKVIDNOSTI: TEORIJSKI PREGLED I PERSPEKTIVE

Održavanje globalne likvidnosti, kao i korištenje nacionalne valute u funkciji svjetske rezervne valute, u međunarodnim (monetarnim) financijama ujedno odražava i odnose među najznačajnijim svjetskim gospodarstvima. Tradicionalno se status svjetske rezervne valute promatra kroz aspekt njezine zastupljenosti u deviznim rezervama drugih zemalja, iako se mogu pratiti i drugi pokazatelji, kao što su funkcija obračunske valute, korištenje u vanjskom zaduživanju te razmjeri korištenja u (neslužbeno) dolariziranim zemljama. U radu se promatraju odnosi među valutama koje imaju ulogu svjetske rezervne valute kroz analizu dosadašnjih istraživanja. Tijekom razdoblja nakon II svjetskog rata ulogu globalne valute ima američki dolar, zamijenivši funtu sterling, koja je obilježila razdoblje zlatnog standarda. Probleme nedostatne međunarodne likvidnosti i neravnoteže proizašle iz korištenja nacionalne kao svjetske rezervne valute pokušalo se riješiti krajem 1960ih uvođenjem posebnih prava vučenja (PPV), nematerijalnog novca Međunarodnog monetarnog fonda. Ipak, PPV nisu u potpunosti preuzela ulogu svjetske rezerve. Nakon više desetljeća dominacije američkog dolara, kojeg je od svog uvođenja pratio euro s drugim najvećim udjelom, na svjetskoj sceni pojavile su se i druge valute, u prvom redu kineski renminbi, što je dovelo do preispitivanja budućih trendova. U središtu pozornosti rada je analiza teorijskih doprinosa istraživanju odnosa između rezervnih valuta. Razmatraju se koncept rezervne valute te formiranje i odnosi među valutnim blokovima. Određena pozornost posvećena je i ulozi Međunarodnog monetarnog fonda, primarno kroz statističko praćenje značaja pojedine valute kroz COFER bazu podataka te strukturu posebnih prava vučenja.

rezervna valuta, američki dolar, renminbi, euro, međunarodna likvidnost, posebna prava vučenja

nije evidentirano