hrvatski

Od konvencionalnih do kontekstualnih antonima u hrvatskome jeziku

Premda mnogi autori antonimiju drže savršenim leksičko-semantičkim odnosom, u radu se prikazuje da ona nije uvijek savršena i jedinstvena pojava u jeziku. U prvome dijelu rada donosi se kratak pregled literature o leksičko-semantičkom odnosu antonimije te o različitim načinima klasifikacije antonima. Drugi dio rada zasniva se na analizi rezultata ankete u kojoj su ispitanici morali podražajnim riječima navesti sve antonime koji im padnu na pamet. Analiziraju se značenja svih riječi- reakcija kojima te riječi ulaze u antonimni odnos s podražajnim leksemom te se određuje koji su parovi leksema u hrvatskome jeziku „pravi“ antonimi jer ih govornici prepoznaju kao antonime izvan konteksta, a koji se vladaju kao antonimi tek u određenom kontekstu. Isto tako utvrđuje se da neke riječi-reakcije nemaju nijedan zajednički sem s podražajnom riječju, pa se istražuje koje kontekstualne, kulturne i društvene okolnosti utječu na percipiranje njihova odnosa kao antonimnog u hrvatskome jeziku.

antonimija, konvencionalni antonimi, kontekstualni antonimi, polisemna struktura leksema, hrvatski jezik

nije evidentirano